دسته Archives: مهندسی معکوس

آنالیز ساختار ویندوز و روت کیت های سطح هسته-بخش پایانی

اگر کمی با برنامه نویسی کرنل آشنایی داشته باشید، حتما ساختار DRIVER_OBJECT را به خوبی می شناسید. این ساختار دارای فیلدی به نام MajorFunction است که آرایه ای از نوع PDRIVER_DISPATCH که آدرس روتین های مدیریت IRP دریافتی را در خود نگهداری می کند. IRP ها در wdm.h تعریف گردیده اند، نمیخواهیم وارد مبحث برنامه نویسی سطح کرنل شویم پس بیشتر وارد جزییات نمی شویم. اگر بتوانیم به ساختار DRIVER_OBJECT یک درایور دسترسی پیدا کنیم می توانیم عمل هوک را برای IRP های دریافتی آن انجام دهیم و IRP های آن درایور را مشاهده نماییم. ساده ترین راه برای دسترسی به این ساختار استفاده از تابع IoGetDeviceObjectPointer() است. این تابع آدرس Device Object را به عنوان خروجی بر میگرداند و درواقع Driver Object فیلدی از Device Object است.ساختار Device_Object ها را در تصویر زیر میبینیم:

همانگونه که مشاهده می کنیم فیلد NextDevice به دیوایس بعدی اشاره می کند وقتی درایورها به هم متصل شده اند و یک chain تشکیل دهند می توان مقادیر آن را مشاهده نماییم. هر DeviceObject دارای DriverObject خودش می باشد که در فیلد DriverObject مشخص گردیده است. برای مشاهده درایورها می توانیم از کامند !object \device\ استفاده نماییم که لیستی از کل آبجکت ها را نشان می دهد. سپس برای نمایش استک از کامند !devstackمی توانیم استفاده نماییم.

اطلاعات بیشتر

+19

آنالیز ساختار ویندوز و روت کیت های سطح هسته-بخش سوم

در ادامه بحث های مطرح شده در آنالیز ساختار ویندوز و روت کیت های سطح هسته-بخش اول و همچنین آنالیز ساختار ویندوز و روت کیت های سطح هسته-بخش دوم ادامه بحث را دنبال خواهیم کرد.

یکی دیگر از تکنیک های که روت کیت ها استفاده می نمایند درواقع می توان گفت نسل جدیدتر روت کیت ها، استفاده از تکنیک DKOM[1] نام دارد. در این تکنیک ساختار های کرنل را تغییر میدهیم . ساختارهایی مانند لیست پروسه های فعال ، درایورها.

در این روش هیچگونه هوک و یا تغییری در جداولی مانند SSDT,IDT انجام نمیدهیم. روت کیت ها می توانند با Unlink نمودن یک شی EPROCESS از ActiveProcesLinks خود را پنهان نمایند و پروسه ای را از دید تابع ZwQuerySystemInformation() که برای بدست آوردن لیست پروسه های اجراشده در سیستم استفاده می نماییم پنهان نماید. کرنل از ساختاری به نام KPCR[2] استفاده می کند. در این ساختار اطلاعات مهم و اساسی مانند IDT ، GDT و … ذخیره می شود. برای دسترسی راحتتر به KPCR کرنل آدرس آن را در نسخه های x86 ویندوز درون رجیستر fs و همچنین در ویندوزهای x64 در رجیستر gs ذخیره می کند. KPCR شامل ساختاری است به نام KPRCB[3] است. KPCR مستند شده است ولی KPRCB یک ساختار خصوصی است و تنها در ntoskrnl مورد استفاده قرار می گیرد. این ساختار شامل اطلاعات درباره Scheduling پروسه ها می باشد.

در ساختار _KPRCB فیلدی به نا م CurrentThread وجود دارد که برایمان مهم می باشد همانطور در تصویر زیر می بینیم این فیلد از نوع ساختار _KTHREAD است:

برای مشاهده محتوای ساختارهای KPCR و KPRCB می توانیم از دستور های !pcr و !prcb استفاده نماییم، مقدار Current را به یاد داشته باشید.

اطلاعات بیشتر

+25

آنالیز ساختار ویندوز و روت کیت های سطح هسته-بخش دوم

در ادامه بحث های مطرح شده در آنالیز ساختار ویندوز و روت کیت های سطح هسته-بخش اول ادامه بحث را دنبال خواهیم کرد.

سطح هسته همانند سطح کاربر دارای هوک های خاص خودش است که معروفترین آن ایجاد تغییرات دلخواه در جداولی است که آدرس توابع مورد نیاز سیستم را در خود نگهداری می کنند:

System Service Dispatch Table (SSDT)
Interrupt Descriptor Table (IDT)

آدرس توابع سطح کرنل درون جدول SSDT نگهداری می شود(توابع nt*). هنگامیکه روند اجرا یک برنامه سطح کاربر میخواهد به سمت کرنل هدایت شود ID مرتبط با تابع کرنل درون رجیستر EAX قرار می گیرد و رجیستر EDX به لیست پارامترهای که بایستی به تابع ارجاع داده می شود اشاره می کند، سپس با اجرای دستور int 2e و یا sysenter روند اجرا پروسه به سطح کرنل خواهد رفت. هنگامیکه وقفه ای رخ می دهد سیستم عامل با جستجو در IDT ، روتین مرتبط با مدیریت آن وقفه را بدست میاورد. این جدول تمامی وقفه ها را درون خود نگهداری می کند. روتین هندل کننده وقفه 0x2e تابع KiSystemService() از ntoskrnl است. برای بازگشت به سطح کاربر از دستور iret استفاده می شود. در صورتی که از دستور sysenter استفاده شود برای بازگشت به سطح کاربر از دستور sysexit استفاده خواهد شد. برای پشتیبانی از دستور sysenter ویندوز در زمان بوت آدرس روتین مرتبط را بجای IDT در رجیستر MSR[1] ذخیره می کند. . اسکریپت زیر را می توانید از این آدرس[2] دریافت نمایید. با دستور زیر در windbg میبینیم که handler این وقفه تابع KiSystemService() است :

kd> !@display_idt

####################################
# Interrupt Descriptor Table (IDT) #
####################################

Processor 00
Base : 8003F400    Limit : 07FF

Int   Type      Sel : Offset   Attributes  Symbol/Owner
----  --------  -------------  ----------  ------------
002A  IntG32    0008:8053DA7E  DPL=3  P    nt!KiGetTickCount (8053da7e)
002B  IntG32    0008:8053DB80  DPL=3  P    nt!KiCallbackReturn (8053db80)
002C  IntG32    0008:8053DD20  DPL=3  P    nt!KiSetLowWaitHighThread (8053dd20)
002D  IntG32    0008:8053E660  DPL=3  P    nt!KiDebugService (8053e660)
002E  IntG32    0008:8053D521  DPL=3  P    nt!KiSystemService (8053d521)
002F  IntG32    0008:80540838  DPL=0  P    nt!KiTrap0F (80540838)
0030  IntG32    0008:806D7D50  DPL=0  P    hal!HalMakeBeep+0x130 (806d7d50)

kd> !@display_idt

####################################

# Interrupt Descriptor Table (IDT) #

####################################

Processor 00

Base : 8003F400 Limit : 07FF

Int Type Sel : Offset Attributes Symbol/Owner

---- -------- ------------- ---------- ------------

002A IntG32 0008:8053DA7E DPL=3 P nt!KiGetTickCount (8053da7e)

002B IntG32 0008:8053DB80 DPL=3 P nt!KiCallbackReturn (8053db80)

002C IntG32 0008:8053DD20 DPL=3 P nt!KiSetLowWaitHighThread (8053dd20)

002D IntG32 0008:8053E660 DPL=3 P nt!KiDebugService (8053e660)

002E IntG32 0008:8053D521 DPL=3 P nt!KiSystemService (8053d521)

002F IntG32 0008:80540838 DPL=0 P nt!KiTrap0F (80540838)

0030 IntG32 0008:806D7D50 DPL=0 P hal!HalMakeBeep+0x130 (806d7d50)

اطلاعات بیشتر

+21

آنالیز ساختار ویندوز و روت کیت های سطح هسته-بخش اول

در این پست و چند پست آتی به نحوه آنالیز و تحلیل Rootkit ها خواهیم پرداخت که پیش نیاز آن، آشنایی با ساختار و تکنیک های مورد استفاده در آنها می باشد. Rootkit ها مختص به یک سیستم عامل و پلتفرم خاص نیستند، در واقع یک اصطلاح می باشد که به دسته خاصی از بدافزارها اشاره می شود. روت کیت هایی برای MS Windows ، Linux ، Cisco IOS و … نوشته شده و می توان نوشت. مایکروسافت درباره روت کیت چنین می گوید که نویسندگان بدافزارها برای پنهان کردن بدافزار از روت کیت ها استفاده می کنند، حال روت کیت بدافزار است یا بخشی از بدافزار و تعریف و تعابیر دیگر از این واژه ، خود را درگیر این قبیل مباحث نخواهیم کرد.

Rootkit را می توان به دو بخش root و kit تقسیم کرد تا بهتر به مفهوم آن آشنا شد. سیستم عامل ویندوز به طورکلی به دو سطح تقسیم می شود یعنی Ring0 و Ring3 (به هر سطح Ring گوییم). Ring0 دارای بالاترین سطح دسترسی می باشد که به آن Kernel-mode نیز گفته می شود و همچنین Ring3 دارای کمترین سطح دسترسی که به آن نیز User-mode گوییم.

هر سطح دارای ساختار و ویژگی خاص خود می باشد بنابراین در مبحث دیباگینگ نیز تفاوت هایی وجود دارد. WinDBG دیباگر مایکروسافتی است که می توان در هر دوسطح عمل دیباگ را انجام دهیم ولی نکته قابل توجه کارایی آن است که در Ring3 دیباگر هایی مانند OllyDBG ، ImmunityDBG و… کارایی بهتری را دارا هستند. با توجه به ویژگی های WinDBG ، در دیباگ سطح هسته از آن استفاده می کنیم. راه های دیباگ در windbg را می توان در تصویر زیر مشاهده نمود:

برای دیباگ کرنل به دو صورت Remote و یا Local می توانیم عمل نماییم. Local Debug در سطح هسته بدین معنی است که خود سیستم مان را دیباگ نماییم که در این حالت دارای محدودیت هایی خواهیم بود و کارهایی مانند: توقف در اجرا، قرار دادن نقاط توقف در روند اجرا و امثالهم را نمی توان انجام داد. برای این حالت علاوه بر WinDBG ممکن است به ابزار LiveKD [1] نیاز شود. در حالت Remote که در واقع بحث اصلی مان خواهد بود، علاوه بر روش های مختلف موجود که محبوبترین آن Serial است با استفاده از ابزار Virtual KD [2] نیز میتوانید دیباگ را انجام دهید. روش Serial دارای سرعت پایین تری نسبت به Virtual KD می باشد. در حالت Serial سرعتی که داریم bps 115200 است ولی در Virtual KD حداکثر سرعت در Virtual Box نیز 450 KB/s و برای VMware حداکثر 150 KB/s است. بعد از نصب و راه اندازی Virtual KD در ماشین مجازی براحتی میتوان با استفاده از WinDBG و یا IDA به آن متصل شد و دیباگینگ را انجام دهیم.

اطلاعات بیشتر

+23

Shellcode نویسی در لینوکس بخش 3

به نام دانای بر حق

پیرو آموزش های بخش اول و دوم shell code نویسی در لینوکس یه خرده از بحث مبتدی خارج شده و کمی تولید علم در زبان پارسی در این مورد می کنیم نظر به این نکته که شل کد ها معمولا کد ماشین هستند ما کمی از مباحث پایه خارج میشویم و در این مورد بیشتر بحث می کنیم ، البته اگر خسته نشید : )

کمی در مورد ساختار سخت افزار ، زبان ماشین و اسمبلی

ابتدا من از سخت افزار و ساختار cpu به طور مختصر و مفید بگم،هم ما فک میکنیم CPU زبون نفهم هست هم CPU بلا نسبت شخص شخیص شما همچین فکری میکنه 😀 به تصویر زیر توجه کنید:

خب این رابطه معادله مثل ترازو هست مشخص هستش که هر چی بیشتر زبان برای ما خوش آیند تر میشه برای پردازنده نا خوشایند میشود و همین نسبت عکسش هم برقرار هستش خب بهترین حالت شلکد نوشته شدن در پایین ترین قسمت تصویر بالا هستش و حالا یه خرده بیشتراطلاعات بیشتر

+14

چگونه یک متغیر مقداردهی نشده، باگ ایجاد می کند؟

سلامی دوباره، بعد از مدتها استراحت و بی حوصلگی در راستای تجزیه نشدن و همچنین جزیی از طبیعت قرار نگرفتن یه پستی توی بلاگ میزارم تا این پست رو همانند پکت های Keep-Alive در نظر بگیرید. :دایی

خوب، قرار نیست نحوه اکسپلویت کردن و تکنیک هارو توضیح بدیم فقط میخواهیم کمی درباره خطرات مقداردهی نکردن متغیرها در برنامه و نحوه بوجود آمدن باگ صحبت کنیم، واس خیلی ها از جمله خودم پیش اومده که در زبان C/C++ متغیری مانند Integer رو مقداردهی اولیه انجام ندادیم ، یادمون رفته و یا برحسب عادت در زبان های برنامه نویسی دیگر مثل VB6.0 اینکار رو انجام ندادیم. بنظرم تنها دلیلی که بعضی ها هنوزم که هنوزه طرفدار VB6.0 هستند! همین مقداردهی اولیه نکردن متغیرهاست، اگر شما حتی نوع متغیر رو تعریف نکنین بطور خودکار متغیر از نوع Variant در نظر گرفته میشه و هر DATA Type بخواهید میتونید درون متغیر بریزید!!! اینها انسانهای خاص هستند و خاص هم که فحش نیست !؟

خوب از بحث اصلیمون دور نشیم،اگر استاد همون درس برنامه نویسی و یا افراد دیگری که ازشون این سوال “متغییر مقدار دهی نشده ولی دارای مقدار هست و خروجی به ما نشون میده” رو پرسیدین بهمون گفتن که وقتی یک نوع Integer رو مقدار دهی نمیکنیم ، مقداری Random درون متغیر ریخته میشه؟!؟ و اینم جز خیلی از حرفاس که وارد مغزمون کردن تا بیشتر ندونیم و نپرسیم. (انگاری دلم خیلی پره :دایی) بایک مثال خیلی ساده و راحت میخواهیم به صحت و سقم این دلیل پی ببریم. خوب سورس زیر رو کامپایل و اجرا میکنیم:

int main(void)
{
	int uninit_var ;
	printf("\n your uninitialized variable is :\t %x\n",uninit_var); 
	return 0;
}

int main(void)

{

int uninit_var ;

printf("\n your uninitialized variable is :\t %x\n",uninit_var);

return 0;

}

بعد از اجرا مقدار این متغیر رو داریم میبینیم که بایستی این یک مقدار تصادفی باشه و در هر بار اجرا مقداری مختلف ببینید، من درون سیستم خودم فقط این مقدار رو میبینیم و نتیجه میگیرم که مقدار Random نیست:

حال برنامه را درون یار همیشه همراهمون باز میکنیم تا دلیل این امر رو کشف کنیم.

اطلاعات بیشتر

+32

آموزش shell code نویسی در لینوکس – Linux قسمت دوم

به نام دانای بر حق

در قسمت قبلی در مورد مقدمات و شل کد نویسی صحبت کردیم و از بحث های بسیار ابتدایی شروع کردیم و این خودش برای شروع خوب بودش حالا در این قسمت قصد داریم ببینیم به چه صورت میتونیم بدون ورود مستقیم کدها در ترمینال اون ها رو در ترمینال اجرا کننیم و به bash بفرستیم خب این میشه شروع ماجرای دوم که جای تعمق داره.

تحریک bash با فایل و اجرا دستور در آن

اول باید بگیم فایل هایی با پسوند sh میتونه این کار رو انجام بده و حالا این فایل sh رو چطور بنویسیم باز هم از رفتن به سمت خرابکاری امتناع می کنیم تا و یه سری دستور ساده در نظر میگیریم خب دستور اولی که در نظر می گیریم برنامه xampp اگر به صورت اجرای خودکار یا سرویس نباشد در لینوکس بعد از روشن شدن سیستم میبایستی xampp رو استارت کنید و حتی میتونید با دستور ریستارت از اول اجراش کنید برای این کار باید دستور زیر رو در ترمینال وارد کنید:

sudo /opt/lampp/lampp restart

1	sudo /opt/lampp/lampp restart

خب حالا ما برای بسته بندی و اجرا این کد در bash راه خیلی سختی در پیش نداریم با ۳ تا حرکت ردیفش می کنیم هول نکنین 😀

خب حرکت اول یه text editor رو باز کنین و به نام xampp-restart.sh مثلا در دستکتاپ خودتون وارد کنید

حرکت دوم این کد رو توش paste کنید و دوباره ذخیره کنید:اطلاعات بیشتر

+29

-6

آموزش shell code نویسی در لینوکس – Linux قسمت اول

به نام دانای بر حق

مقدمه

پیرو آموزش هایی که SadeghPM عزیز در مورد شل کد نویسی قرارداده بودش ما سعی کردیم این آموزش رو برای لینوکس ادامه بدیم البته با کسب اجازه از ایشان، و اما اگر بخواهیم در یک جمله در مورد شل کد صحبت کنیم شل کد کدهای ماشینی هستند که برای انجام یه سری عمل به سیستم عامل تحویل داده میشند و نتیجه خاصی دارند و این اعمال میتونه خرابکارانه باشه یا نباشه و حالا برای کسب اطلاعات بیشتر به آموزش SadeghPM قسمت اول مراجعه کنید در اینجا، حال آنکه شل کد های میتونند با زبان ماشین یا همون همون آپکد های hex یا هگزادسیمال بهتره بگیم باشند یا می تونند به صورت فرامینی باشند که در که در بخش های که از سیستم عامل اجرا شوند که گاهی پذیرای command line هستند به صورت متنی ارسال شده و اجرا شوند که بحث ما اکنون حول محور این بخش command line هستش.

تفاوت ارسال command line در ویندوز و لینوکس

خب در این شکی نیست در مبحث شل کد نویسی در لینوکس بسیار دست انسان باز هستش تا ویندوز، که در ادامه توضیح مبسوط تر میدیم، تفاوت اولی که میتونیم ازش یاد بکنیم این هستش کد های شما باید در ویندوز در cmd و یا همون command port می باشد ولی در لینوکس از bash و برنامه ی terminal استفاده میشود حال چرا لینوکس قدرت بیشتری داره، علت اول این هستش که این سیستم عامل جوری تعریف شده که حدودا ۹۵٪ از اعمال در این سیستم عامل غیر وابسته به واسط گرافیکی هستش و با terminal میشود به سرعت انجام کار داد، به طور مثال تقریبا در تمام ابر توزیع های لینوکس یه نسخه سرور دارد که فاقد GUI یا واسط گرافیکی میباشد و همواره باید از پروتوکل SSH و خط فرمان اجرای دستور کرد.

اجرای کد در terminal

برای اجرای دستور در ترمینال ما به سادگی میتونیم با کلید ترکیبی Ctrl+Alt+T اون رو اجرا کنه، و کد های مورد نظر مون رو بنویسیم، به عنوان مثال با نوشت دستور dir لیست فایل ها و فولدر های جاری به شما نمایش داده میشود و و به همین تریتب شما موفق میشوید حال آنکه ما برای shellcode نویسی نیاز به کامپایلر و یا اسمبلر ها داریم که تو لینوکس به صورت پیش فرض کامپایلر c به به نام gcc نصب هستش و خیالتون رو از این بابت راحت می کنه و حالا برای اجرا کد های اسمبل با نصب nasm که به سادگی میتونین کد ها اسمبلی رو هم اجرا کنید بیاییم مراحل زیر رو با هم اجرا کنیم، ولی قول بدین زیاد روی نکنین سیستم منفجر کنین 😀 :

دستور ها در ترمینال اجرا میشود تا اولین برنامه یعنی hello world رو در اسمبلی بنویسیم.اطلاعات بیشتر

+34

-1

دیباگر برتر در لینوکس یا همون Ollydbg خودمون رو لینوکس با نامEvan’s debugger

سلام سریع بریم سر اصل مطلب خوب تا حال شاید با خودتون فکر کرده باشید آیا لینوکس هم یه دیباگر و disamable خیلی خوب داره مثل Ollydbg که بتونیم به سادگی ازش استفاده کنیم باید تو جوابتون بگیم آره اما نه به اون قدرت olly خودمون ولی خیلی شبیه به Olly هستش اسم این دوست جدیدمون Evans Debugger هستش اینا همه از یه قماش هستند اسم خودشون رو میذارن رو دیباگر هاشون مخفف بهش edb هم میگند.

من که باهاش کار کردم تا خیلی نسبت به دیباگر های دیگه لینوکسی راه دست بودش و یکی از ویژگی های اصلی ویژگی های دیباگر های لینوکسی این هستش سورس محور هستند بیشتر به درد developer ها می خوره تا destroyer ها ولی خوب این یکی فرق داره و اما نکته اصلی این که این دیباگر مثل olly دارای بخش disamable و register ها و stack + data dump هستش که تو تصویری که ازش گذاشتم معلوم هستش:

خب حالا بخشی از انتظار شما بر آورده شد اما یک این که این دیباگر حجم زیادی از حافظه رو اشغال می کنه با وجود حجم کمتر از یک مگ برای دانلود و اون جوری که باید optimize نیست اما خوب کاچی به از هیچی خب اما نصب و استفاده این دیباگر هم به سادگی olly نیست که خب اما خیلی هم سخت نیست با هم مراحل نصب رو شرح میدیم. البته نحوه نصب رو Ubuntu و Debian رو توضیح می دهیم، اینم تقدیم به پارسی زبانان های خوب مهین مون.اطلاعات بیشتر

+43

-1

نقش کاراکترهای مخرب در پردازش اکسپلویت و نحوه یافت آنها

اگر کمی با اکسپلویت نویسی و نحوه اکسپلویت کردن برنامه آشنایی داشته باشید بدون شک با مفهوم Bad Char آشنا هستید. Bad Char در اکسپلویت کاراکترهایی را می گویند که از وارد شدن کامل اکسپلویت به درون حافظه جلوگیری می کنند. بعنوان مثال در ورودی برنامه های C/C++ اگر دربین رشته ورودی 0x00 وجود داشته باشد به عنوان انتهای ورودی محسوب می شود و بعد از کاراکتر 0x00 نادیده گرفته می شود، بنابراین Bad Char ها یکی از ضروریات است که بایستی متناسب با هدف، آنها را بدانیم.

سوال : چگونه متناسب با هدف Bad Char ها را بدست آوریم؟؟

جواب : بایستی تمامی کاراکتر های که ممکن است بعنوان Bad Char محسوب گردند را لیست نموده تا بتوانیم توسط سعی و خطا تک،تک آنهارا بدست آوریم. این لیست در واقع از 0x00 تا 0xFF می باشد.

لیست ایجاد شده را بایستی در اکسپلویت مان بعد از Return Address قرار می دهیم بدین دلیل که Bad Char از بازنویسی Return Address جلوگیری نکند تا بتوانیم درون حافظه چک کنیم که لیست مان تا چه مکانی کپی شده اند و Bad Char چه بوده که باعث جلوگیری از کپی کامل اکسپلویت درون حافظه شده است.

در این مقاله برروی vulnserver که توسط Stephen Bradshaw نوشته شده و یک برنامه آسیب پذیر جهت تست و مثال آموزشی مورد استفاده قرار می گیرد، تست خود را انجام می دهیم.

بعد از اضافه نمودن لیست Bad Char به کدهایمان و ارسال آن به پورت vulnserver اولین راهکار این خواهد بود که بصورت دستی حافظه را چک کنیم تا کاراکتر را بدست آوریم ولی اینکار کمی زمانبر و کسل کننده است. راهکار بعدی استفاده از mona خواهد بود که بهتر از حالت قبل است، پس روند کارمان با استفاده از ابزار mona خواهد بود.

اطلاعات بیشتر

+41

-2

Shellcode نویسی در دلفی – قسمت دوم

با سلام.

قسمت دوم از سری آموزش شلکد نویسی در دلفی رو در خدمتتون هستم.

اطلاعات بیشتر

+26

-2

Shellcode نویسی در دلفی – قسمت اول

یا مقلب القلوب…

با سلام.

در این سری از اموزش دلفی قصد داریم نحوه ShellCode نویسی در دلفی رو توضیح بدم. مطالب بسیار زیادی رو در این زمینه باید مطرح کرد ، برای همین سعی میکنم در چندین سری این بحث رو تکمیل کنم.

اطلاعات بیشتر

+35

-1

حل reverse 200 مسابقات CTF شریف

در چهارمین دوره مسابقات دانشگاه شریف بخش reverse دومین challenge یک فایل PE قرار داده شد که اگر با RDG چک کنیم می بینیم فایل 32بیت است و هیچ لایه محافظتی برروی آن وجود ندارد و همچنین از crypto خاصی استفاده نمی کند.
این چلنج Green نام دارد که در ادامه به مربوط بودن نام با نحوه حل آن مشخص خواهد شد.هرفردی ممکن است برای بدست آوردن فلگ روند خاصی برای خودش داشته باشد ولی ما به روش خود حل خواهیم نمود.

این فایل یک برنامه CLI است پس ابتدا بصورت عادی اجرا میکنیم متوجه می شویم که دو پارامتر ورودی نیاز دارد، حال برنامه را پارامتر های HamiD 123456 اجرا میکنیم:

اولین سرنخ بدست آمد. حال برنامه را با همین پارامترها در Olly اجرا میکنیم و به تریس میپردازیم. ابتدا به جستجوی اولین سرنخ میپردازیم :

میبینیم که توسط LoadImageA عکسی را لود می کند که براساس پیغام در عکس قبلی بایستی Bitmap بصورت سیاه و سفید باشد.اطلاعات بیشتر

+44

-2

PEDA مکملی برای GDB

ابزار PEDA که درواقع Python Exploit Development Assistance for GDB است و آن را می توان مکمل خوبی برای GDB درنظر گرفت مانند mona که برای Immunity Debugger نوشته شد.

همانطور که از اسمش پیداست اسکریپتی به زبان پایتون است که کار را برای اکسپلویترها در هنگام کار با GDB آسان می کند. طریقه نصب PEDA به صورت زیر خواهد بود:

git clone https://github.com/longld/peda.git ~/peda
echo "source ~/peda/peda.py" >> ~/.gdbinit

1 2	git clone https://github.com/longld/peda.git ~/peda echo "source ~/peda/peda.py" >> ~/.gdbinit

این ابزار ویژگی های مختلفی را به GDB اضافه میکند که در ابتدای کار بارزترین ویژگی آن رنگی نمودن دستورات و رجبسترها و اطلاعات دیباگ است که در خوانایی کدها کمک بسیاری خواهد نمود. با این ابزار دستوراتی را هم در اختیار خواهیم داشت که در امر اکس‍پلویت کارمان را راحت می کند امکاناتی همچون پیدا نودن gadget ها برای rop و …

اطلاعات بیشتر

+33

-2

کاملترین مرجع فارسی دیباگر OllyDBG

سلام دوستان.

قرار شد سایت که بالا اومد منم به افتخار دوستان هم تیمی این آموزشی که در تاریخ 27/1/2010 که بصورت Private فقط در دو فروم قرار داده شده بود، امروز در تاریخ 31/8/2013 بصورت عمومی انتشار بدم، تا بتوانیم کمکی در توسعه علم و همچنین کمک به دوستان نوپا نموده باشیم.

در این فایل آموزشی سعی شده تا حد امکان با تمامی قابلیت های این دیباگر آشنایی ایجاد گردد و توضیحات لازم داده شود. همچنین برای نحوه استفاده از امکانات دیباگر در محیط واقعی بخشی عملی به نام “کارگاه علمی” در آموزش گنجانده شده است.

اطلاعات بیشتر

+58

-3